Tapas, heel veel Tapas en heel veel tomaat door de Rusland boycot bij De Grachthof in Giethoorn

Tapas staat vaak gelijk aan veel. Bij het Giethoornse restaurant De Grachthof was dat niet anders. De menukaart die we kregen, vertelde wel van de gewone gerechten en onderaan stond nog dat er ook een tapasmenu was. Maar de losse tapas werden ons niet voorgeschoteld. Pas toen we daar om vroegen. Als we dat niet hadden gedaan, hadden we dat dus niet geweten. Enfin, van alles natuurlijk op de kaart, maar we besloten toch voor het tapasmenu te taan. Bestaande uit 5 koude en 5 warme gerechten. Alleen te bestellen voor 2 personen overigens en voor 25 euro per persoon.

Hugo

Vooraf nam ik een bijzonder wijntje. Hugo genaamd. Bleek later wel 6 euro te kosten. Met muntblaadjes op de bodem. Zoet met bubbeltjes. Eens iets anders.

Koude gerechten

Vervolgens kwamen al snel de koude voorgerechten. In een keer, niet in etappes zoals ze dat ook wel eens doen. Toen we dat zagen wisten we al dat het een hele opgave ging worden. Drie verschillende soorten brood met aioli, humus en een soort eigengemaakte tomaten tapenade. Alles zelfgemaakt, dus dat is altijd goed. Daarbij allerlei soorten ham, gerookte, gedroogde en een soort chorizo. En een heerlijk kopje gazpacho. Zalig gekruid en je kon merken dat het gezond was. Alles zat erin wat een mens nodig heeft. Daarbij pepertjes met daarin roomkaas. De pepertjes hadden van mij wat peperiger gemogen. Het waren eerder een soort paprikaatjes. De olijven die erbij werden geserveerd hadden een soort zoete dressing. Heerlijk. Na al deze zaken was het buikje al aardig gevuld. Maar toen waren we er vanzelfsprekend nog niet. Er moesten nog 5 gerechten komen. Deze keer warm. En die kwamen.

Warme gerechten

Gebakken champignons in knoflookolie. Heerlijk op smaak, goed gebakken. Tortilla met aardappel. Vond ik een beetje vlak. Geserveerd met een tomatensaus. Eigengemaakt. Dan een kommetje vol spareribs. Uitstekend gekruid en heerlijk mals. Gebakken aardappelen met een mayonaiseachtig sausje dat waarschijnlijk wat scherpte moest hebben, maar dat ietwat ontbeerde. Dan heerlijk gekruide gehaktballetjes ook weer in een tomatensaus. De tomaten waren in de hoofdrol vanavond, want bij bijna elk gerecht zat wel iets van deze nachtschade.

Boycot Rusland: daarom heel veel tomaten?

Het had wat creatiever gekund naar mijn idee. Maar misschien had het ook te maken met de boycot van Rusland. Wilde het restaurant voldoen aan de vraag om meer tomaten te eten. Je weet het nooit.

Bluesfestival Giethoorn

Voor de desserts hadden wij nadien geen ruimte meer. Er stond bovendien vooral ijs op de kaart en dat vonden wij te koud. Wel een speciale koffie met een kleintje Amaretto, bonbons en slagroom. Maar ook daarvoor was onze maag te gevuld. Wij namen gewone koffie en muntthee. Om tien uur werden wij verzocht om af te rekenen. Het was namelijk bluesfestival, drie dagen lang. Dat betekende dat boten af en aan voeren om mensen van kroeg naar kroeg en van band naar band te transporteren. Bovendien was tot 10 uur in de avond op het meer muziek vanaf een drijvend podium. Maar wij wilden alleen maar liggen. En uitbuiken. Totaal te betalen: 77,30 euro.

Carpaccio die niet op carpaccio leek

Winkelen en dan met name als er aanbiedingen zijn bij Modezaak Rinsma in Gorredijk is een genot. Niet alleen is het bedrijf meer dan servicegericht, ze zijn er ook eerlijk. En ze hebben fantastische kleding. Fijn is ook dat je lekker een kopje koffie krijgt aangeboden (of thee).

Brasserie de Vergulde Turf

Je kunt er ook lunchen, maar toen wij er waren was het buiten fantastisch weer. Dus daarom dan maar lekker buiten een hapje doen. We gingen zitten bij Brasserie De Vergulde Turf aan de Hoofdstraat. Aan het water, vlak bij de brug. Nu is kiezen nooit zo mijn sterkste punt. Warm vlees met pindasaus? Kip met een oosters sausje? Of een 12 uurtje met kroket en brood met ei en huzarensalade? De alleraardigste jongeman in de bediening kwam rustig nog een keer terug en was erg vriendelijk. Ook heel wat waard.

Mini broodjes

Het werden uiteindelijk voor mij de mini broodjes. Drie lekkere broodjes met drie verschillende soorten beleg. Met carpaccio, met tonijn (was tonijnsalade) en met filet americain. Zag er prachtig uit, smaakte ook goed. Maar over de carpaccio had ik zo mijn twijfels. Het leek meer op rookvlees. Niet dat het niet lekker was, maar het was niet echt rauw zoals carpaccio wil dient te zijn. De drie verschillende broodjes waren overigens erg leuk en lekker. Alle drie een andere smaak. Voor 8,75 euro.

12 uurtje

Mijn disgenoot had wel het 12 uurtje. Groot bord vol met brood met kroket (keuze uit wit of bruin brood) met een gebakken ei en huzarensalade. Daar kun je nooit veel aan vernielen, maar het smaakte haar goed. Daarbij twee grote verse jus voor bijna 4 euro het glas. Of het werkelijk die dikke 26 euro waard was. Ik vond van niet. Maar dat heb ik toch wel veel vaker. Voor dat geld kun je ook een kilo heerlijk biologisch rundvlees kopen. Maar misschien zeur ik dan wel.