Kibbeling aan een spiesje, maar welke soort?

Lauwersoog. Ik had er een romantisch beeld bij en was vergeten dat het enige wat er eigenlijk is dat er een boot gaat naar Schiermonnikoog. Tijdens een wandeling na het diner bleek dat ook wel. Op zoek naar het centrum van de plek kwamen we een man tegen die we vroegen hoe we daar kwamen, daar in dat centrum. Hij keek ons wat vreemd aan en zei toen lachend dat er geen centrum is in deze plaats. Terwijl de wind ons haren in de war waaide en de regen alweer dreigde, gingen we dus maar terug naar de plek waar het gebeurt, de haven. Daar allerlei restaurants waar vis de boventoon voert.

Hoe kan het ook anders met de kotters aan de overkant die elke dag voor verse aanvoer zorgen. Bij restaurant Zeezicht moeten we ons eerst door de rook slaan. Een paar mannen staan er namelijk voor de deur vis te roken. Verser kan het bijna niet. Onder het restaurant bovendien een viswinkel waar je verse vis kunt krijgen, maar ook een gebakken visje kunt verorberen. Wij klimmen de trap op en komen terecht in het restaurant. Mooie stoelen, mooie tafels. Goede bar. Op tafel staat de menukaart en aan de wand een aantal borden. Het is al een uurtje of drie als we daar landen en we hebben trek.

Het 12 uurtjes is hier anders dan bij andere restaurants. Met vis in de hoofdrol natuurlijk. Met een garnalenkroket, vissalade en een paar soorten gerookte vis. En brood natuurlijk. Voor 12 euro lijkt ons dat geen slechte keuze. Maar dan kijken we verder. Ik zie Bouillabaisse staan. Een goede bouillabaisse is een streling van de tong. Maar vaak is hij niet te haffelen en dan heb ik een maaltijd die me niet bevalt, aangezien het een hoofdgerecht is.



Mijn disgenoot zegt dat hij enorme trek heeft en hij begint als voorafje met een tosti met warme zalm. Bijzonder, want als je al een tosti met vis krijgt is het meestal met rauwe zalm en of met gerookte vissoorten. Dit is dus een heel andere variant. En met een remouladesaus met grove stukken augurk erin blijkt. Omdat ik toch wel trek heb in iets vissoep-achtigs vraag ik wat het verschil is tussen de Bouillabaisse en de vissoep.



De alleraardigste serveerster kan er niets meer van zeggen, meer dan dat er in de vissoep grote stukken vis zitten. In de Bouillabaisse niet dan vraag ik met af. Ik kies toch maar voor de vissoep als voorgerecht en houd mijn vingers gekruist op een goede afloop. Die afloop komt er niet. De soep is te zuur en de vis is te gaar. Er zit wel veel vis in; zalm, witvis, garnalen. En gelukkig is het niet een soort tomatensoep waar dan vis in gedonderd is. Maar mijn smaak is het niet. Erbij twee stukjes wit stokbrood. Zonder boter. Ook wat jammer. De tosti blijkt wel te bevallen, wat Y. gunstig stemt. Maar hij heeft dan ook enorme trek.



Als hoofdgerecht hebben we beide gekozen voor de kibbeling van drie soorten vis. We laten ons verrassen en als het bord voor ons wordt gezet is het in ieder geval visueel een verrassing. De kibbeling is niet zomaar op het bord gekwakt, maar mooi aan een spiesje geregen. We vragen nog even welke soorten vis we eigenlijk hebben gekregen, want we herkennen alleen maar zalm. De juffrouw moet ook dat antwoord weer schuldig blijven. Maar ze gaat het vragen. De ene blijkt een kweekvis: panga. Verder dus de zalm en schelvis. Er zit een behoorlijke korst om de vis heen, maar hij is wel fijn gekruid. Erbij krijgen we krokant gebakken frietjes en een salade van veldsla, tomaat en ei.

Stronken sla



De dressing is smaakvol, de sla is zo in hele stronken in het bakje gedeponeerd. Ik heb het idee dat ik een boom aan het verorberen ben en snijd dan maar de wortelen van die stronken af. Volgens mij hoort dat zo niet, maar de keuken denkt er blijkbaar anders over. Bovendien zitten er graten in de vis en ben ik blij dat ik die op tijd uit de stukken vis. Als nagerecht neemt Y. chocolademelk met slagroom. Het is een koude dag en dat verwarmt het hart. Er komt een verrassend donker drankje met heel veel slagroom en een koekje daarin gestoken. De chocolademelk lijkt van pure chocola. En hij smaakt ook zo volgens Y. Goede zaak vinden we, want hoe puurder de chocolade hoe gezonder het is.

Voordat we afrekenen bezoek ik nog even het toilet. Pas dan zie ik dat ze ook een curry met vis serveren en andere gerechten. Die staan alleen op een bord bij de ingang en dat zie je niet als je binnen stapt, maar wel als je naar het toilet gaat. Jammer, ik had graag een viscurry gehad.

In totaal moeten we 55.75 euro betalen. Best veel, maar het uitzicht dat we hadden zou met mooi weer wel fantastisch zijn geweest. We hadden namelijk uitzicht op de haven en op de veerboot. Die overigens niet ging, omdat er waarschijnlijk te weinig animo was met dit hondenweer. Of omdat de boot gewoon op andere tijden vertrekt. Dat kan natuurlijk ook.